Ondanks dat ik er weer goed uitzie, zit het woord kanker nog elke dag in mijn hoofd

Ingeborg Jansen (52) uit Sassenheim staat ‘vol in het leven’ met twee thuiswonende pubers, een studerend kind op kamers en een fulltime baan als purser en trainer bij de KLM. Dat ze zo in het leven staat, is niet vanzelfsprekend. In 2018 werd namelijk melanoomkanker bij haar ontdekt en twee jaar later borstkanker.

‘De maatschappelijk werker in het ziekenhuis zei me: mocht de kanker ooit terugkeren, dan zal de impact nooit meer zo groot zijn als nu. Aan die zin heb ik veel gedacht toen twee jaar later borstkanker werd ontdekt.’ Ingeborg erkent: ‘Al was het natuurlijk nog steeds een grote schok. Het had niéts met de melanoomkanker te maken. Hoeveel pech kan je hebben?’

Melanoomkanker
De melanoomkanker - de meest dodelijke vorm van huidkanker - had een grote impact op Ingeborgs leven. ‘Het was niet even dat er een plekje weggehaald moest worden, nee. Toen de behandeling succesvol beëindigd werd zei de arts me ook: “Ik ga je niet schoon verklaren, ik kan alleen zeggen dat je meer kans hebt dat je het overleeft, dan dat je het niet overleeft.” Hoe moest ik met deze onzekerheid dealen? Ik was totaal in paniek, wist niet hoe ik met de zon om moest gaan, durfde amper buiten in de zon te lopen en smeerde me obsessief in. Constant dacht ik: zonschade is het ergste wat ik kan oplopen, dus ik moet opletten.’

 Stijgende lijn
De ‘onbevangenheid’ van vóór het ziek zijn was wel weg voor Ingeborg. Het zorgde er ook voor dat ze anders met het slechte nieuws kon omgaan, toen twee jaar later borstkanker werd ontdekt. ‘Hoe zwaar de periode ook was, ik zocht altijd naar houvast en focuste me op de dingen die ik wél in handen had. Zo kon ik me op een gegeven moment gaan richten op de verkoop van ons huis. Toen ik eenmaal het huis moest opruimen, merkte ik dat ik de trap weer op en af kon met dozen vol spullen en steeds fitter werd. De revalidatie, vervangend (thuis)werk en het zoeken naar een nieuw huis gaf me structuur en houvast. De stijgende lijn was ingezet.’

Centrum voor leven met en na kanker
Wat Ingeborg nog meer houvast gaf, waren de bezoekjes aan het Centrum voor leven met en na kanker. ‘Toen ik hoorde dat ik borstkanker kreeg, vond ik hier veel steun. En nu nog steeds. Sinds eind november 2020 ben ik klaar met de behandeling en omdat je er weer goed uitziet, denkt de omgeving ook dat het meteen goed met je gaat. Ondertussen zit het woord kanker nog elke dag in je hoofd. Het is lastig om je vrienden te vertellen dat je het soms heel moeilijk hebt of angstig bent als ze jou nèt gezegd hebben dat je er zo goed uitziet. In het IPSO centrum kan ik gewoon zeggen dat ik een shit dag heb gehad, zonder dat anderen denken: zit ze in een depressie of is de kanker terug?’

Ingeborg zit in het centrum bij een vrouwenlotgenotengroep en voelt zich hier ‘enorm thuis.’ ‘Naast het voeren van goede gesprekken, doen we ook activiteiten samen, zoals samen koken of creatief schrijven. Met een klein groepje hebben we ook een app groep. Een terugkerend thema daarin is grenzen aangeven, omdat sommigen het lastig vinden in hun werk aan te geven dat bepaalde dingen meer moeite kosten. Dan kreeg ik weer een appje: het is 16.45 uur en ik ben naar huis hoor! Zo inspireren we elkaar daar op te letten.’

Leven weer op de rit
Ingeborg heeft inmiddels haar leven weer op de rit. ‘Ik heb een nieuw, fijn huis in een ontzettend leuke omgeving en ik heb mijn baan weer volledig op kunnen pakken. Daarbij is het cliché gewoon waar: op heel veel momenten dat ik ogenschijnlijk niks zinnigs aan het doen ben geniet ik juist! Ik hoef niet méér, het is goed zo. Eerst was ik bezig met: misschien moet ik dit speciale dieet volgen? Of twijfelde ik of ik wel een glas wijn mocht drinken. Nu denk ik: ik kan wel mega streng voor mezelf zijn, maar dan kan ik alsnog ziek worden. En mocht het me dan overkomen, dan heb ik Jacinta uit de vrouwenlotgenotengroep als voorbeeld. Zij laat me zien dat, ook al krijg je het slechtst mogelijke nieuws, er nog altijd manieren zijn om te genieten van het leven. Daar vertrouw ik dan maar op.’

Ontdek wat een Centrum voor leven met en na kanker voor jou kan betekenen.